CPFR jest wspierane przez członków Voluntary Interindustry Commerce Standards Association – VICS, którymi są na przykład Wal-Mart, Procter & Gamble, FedEx, Unilever i wiele innych. Stworzyli oni własny komitet, aby zidentyfikować Best Practices i podstawy dla aplikacji systemu CPFR. W ramach tego zjednoczenia został stworzony dziewięciostopniowy model firmy dla zasadniczego przebiegu partnerstwa zorientowanego na CPFR.

Model firmy zbudowany jest na trzech istotnych fazach:

1.Faza pierwsza „Planing (planowanie)” zajmuje się uzgadnianiem warunków ramowych kooperacji.

2.W fazie drugiej „Forecasting (przewidywanie)” najważniejszym punktem jest stworzenie dopasowanych procesów prognostycznych. Jakie czynniki wpływu należy uwzględnić w planowaniu zbytu w przyszłości?

3.W ostatniej fazie „Replenishment (uzupełnienie)” zostaje określona organizacja przepływu towarów. CPFR zakłada intensywne użycie systemów IT. W tym sensie przepływy informacji zostaną dopasowane zgodnie z warunkami ramowymi (kto potrzebuje? Kiedy? Jakie informacje?).

W systemach CPFR celem jest ustandaryzowanie współpracy producentów i dystrybutorów, aby poprawić efektywność łańcucha dostaw. Poza tym ukazuje on ograniczoną wymianę danych pomiędzy kupującym i sprzedającym i ma na celu zredukowanie zasobów magazynowych oraz uniknięcie „wąskich gardeł”.

Najważniejszymi warunkami dla skutecznego użycia systemu CPFR są:

– użycie technologii (jest to różny stopień zaawansowania od tabelki Excel, poprzez e-mail lub fax, aż do specyficznych rozwiązań oprogramowania;

– wytyczne dotyczące procesów wymiany danych (np. poprzez extranet, rynki elektroniczne, itd.);

– połączenie z wewnętrznymi procesami (np. transport, planowanie zapotrzebowania, produkcji, itd.).

Czynniki osiągnięcia sukcesu do wprowadzenia CPFR:

– są to z jednej strony takie czynniki, jak zgoda kierownictwa przedsiębiorstwa, współpraca, dążenie do realistycznych celów, jasne priorytety, kooperacyjny sposób myślenia w tym sensie, że podejmowane są wspólne decyzje, czynniki wzmacniające zaufanie, podział ryzyka;

– z drugiej strony są to czynniki takie, jak zatrudnianie wykwalifikowanego personelu, stworzenie funkcjonującej infrastruktury informatycznej, odpowiednie dane i kompatybilność z systemami EPP.

– zwiększenie bezpieczeństwa zaopatrzenia oraz możliwości dostaw oraz wspólne opracowywanie prognoz,

– opracowywanie strategii Out-of-stock,

– można go zastosować również w przypadku zmiennych zapotrzebowań,

– zwiększanie jakości prognoz poprzez wspólne ich opracowywanie,

– polepszona reakcja na zmiany w zachowaniach popytu,

– zmniejszenie efektu „byczego bicza” oraz ujednolicenie obciążenia produkcyjnego,

– zmniejszenie zasobów magazynowych na skutek zmniejszenia wahań zapotrzebowania,

– stworzenie produkcji związanej ze zleceniami (produkcja zorientowana na klienta końcowego) poprzez lepszą jakość prognoz i przekazywanie informacji,

– zmniejszanie ilości błędnych dostaw i kosztów związanych ze skutkami błędów,

– mniejszy wysiłek związany z podjęciem ustaleń poprzez zastosowanie exception handling,

– brak zmian prognoz sprzedaży od pewnego czasu.

– wysokie koszty inwestycyjne w zintegrowane systemy oprogramowania i sprzęt,

– konieczność przekazywania wrażliwych danych planowania do partnerów,

– związanie z częściowo znacznymi zasobami osobowymi,

– duży wysiłek związany z praktycznym wprowadzeniem wszystkich dziewięciu kroków modelu CPFR.

POJĘCIA POKREWNE

• ECR – Efficient Consumer Response

• SCM – Supply Chain Management